كرم سه نقطه

براي چه كسي زندگي مي كني؟ خودت يا ديگران؟ كرمي را مي‌شناسم كه تصميم گرفت براي شنيدن «صد آفرين گفتن» ديگران، هر كاري بكند.

البته بيچاره كارهايي مي‌كرد كه به نفع ديگران هم بود؛ آتش جنگل را خاموش كرد، تونلي طولاني از اين سر شهر به آن سر ساخت، برج بلند ساخت و... راستي داشت يادم مي‌رفت، بعضي وقت ها هم كه كاري نبود انجام بدهد تا صد آفرين بشنود، هر طوري بود يك كاري جور مي‌كرد.

يك روز كه از كنار سد بزرگي مي‌گذشت، با زحمت سوراخ كوچكي در سد ايجاد كرد. بعد هم تنش را باد كرد و خودش را توي سوراخ جا كرد و با صداي بلند فرياد زد تا همه فداكاري او را ببينند! او خودش را به آب و آتش مي‌زد تا ديگران تاييدش كنند و حسابي هم معروف شده بود، اما يك روز ديد كه تنها و غمگين است! هيچ كس را ندارد! خيلي خسته است! يعني يك جاي كارش اشكال داشت؟ اگر گفتي چه كسي او را متوجه اين مسئله كرد؟

تصاوير كتاب، جالب و خلاقانه‌اند. تصويرگر كتاب كه نويسنده آن هم هست، وسايل پيش پا افتاده دور و بر را به گونه‌اي تازه به ما نشان مي‌دهد. كرم سه نقطه، چسب زخمي است كه گاه و بي‌گاه، وقتي دست‌مان خراش برمي‌دارد و از آن خون مي‌آيد، بر زخم‌مان مي‌چسبانيم. با ديدن تصاوير، به خودمان مي‌گوييم چه طور تا به حال من اين‌ها را نديده بودم؟